Πλατεία Συνταγματος -Ναύπλιο

Πλατεία Συντάγματος: Η κεντρική και ιστορική αυτή πλατεία του Ναυπλίου διαμορφώθηκε κατά τη Β’ Ενετοκρατία (1686-1715) και ονομάστηκε αρχικά Piazza dei Armi (= πλατεία των Όπλων). Κατά την Τουρκοκρατία και τα πρώτα χρόνια μετά την απελευθέρωση λεγόταν Πλατεία Πλατάνου, από το μεγάλο πλάτανο που υπήρχε εκεί και κάτω από τον οποίο συναθροίζοντο οι Δημογέροντες και συζητούσαν τα προβλήματα του Αγώνα. Το 1834 μετονομάστηκε σε Πλατεία Λουδοβίκου, προς τιμήν του βασιλιά της Βαυαρίας και πατέρα του Όθωνος, και το 1843, μετά την Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου, πήρε το σημερινό της όνομα.

Στην πλατεία Συντάγματος δεσπόζει το ενετικό κτίριο του Οπλοστασίου – Αποθήκης (Armeria), που ανεγέρθηκε το 1713 από τον προβλεπτή Αυγουστίνο Σαγρέδο (τον οποίο οι Αναπλιώτες αποκαλούσαν «Καπετάν Γκενεράλη»), όπως αναγράφεται στην εντοιχισμένη πλάκα:

PROMTUARIUM CLASSIS

AD URBIS UTILITATEM ET ORNAMENTUM

AUG(USTINUS) SAGREDO PROV(ISOR) CLASSIS MARIS

MAGNIFICE EDIFICAVIT.

ANNO M.DCC.XIII.

Σε ελληνική μετάφραση:

Αποθήκην του Στόλου

προς χρήσιν και κόσμησιν της πόλεως

Ο Αυγ(ουστίνος) Σαγρέδος Προβλ(επτής) του Στόλου

μεγαλοπρεπώς ανήγειρεν.

Εν έτει 1713.

Ο προβλεπτής ή προνοητής, Proveditore, ήταν ευγενής Βενετός, που έστελνε η Σύγκλητος της Βενετίας ως διοικητή, με πολιτική και στρατιωτική δικαιοδοσία, σε περιοχές που κατείχε η Γαληνοτάτη Δημοκρατία). Στο κτίριο αυτό στεγάζεται σήμερα το Αρχαιολογικό Μουσείο. Απέναντί του, επί της Πλατείας Συντάγματος, σώζεται το Οθωμανικό Τέμενος ή Μεγάλο Τζαμί (που σήμερα είναι γνωστό με το όνομα «Τριανόν», ύστερα από τις διάφορες σύγχρονες μεταμορφώσεις του ως θεάτρου, κινηματογράφου κλπ.). Είναι κτίσμα της Α’ Τουρκοκρατίας (1389-1540). Κατά τη Β’ Ενετοκρατία (1686-1715) ήταν καθολικός ναός αφιερωμένος στον Άγιο Αντώνιο. Μετά την απελευθέρωση χρησιμοποιήθηκε ως πρώτο αλληλοδιδακτικό σχολείο αρρένων και πρώτο δημοτικό σχολείο.

Ο προβλεπτής ή προνοητής, Proveditore, ήταν ευγενής Βενετός, που έστελνε η Σύγκλητος της Βενετίας ως διοικητή, με πολιτική και στρατιωτική δικαιοδοσία, σε περιοχές που κατείχε η Γαληνοτάτη Δημοκρατία). Στο κτίριο αυτό στεγάζεται σήμερα το Αρχαιολογικό Μουσείο. Απέναντί του, επί της Πλατείας Συντάγματος, σώζεται το Οθωμανικό Τέμενος ή Μεγάλο Τζαμί (που σήμερα είναι γνωστό με το όνομα «Τριανόν», ύστερα από τις διάφορες σύγχρονες μεταμορφώσεις του ως θεάτρου, κινηματογράφου κλπ.). Είναι κτίσμα της Α’ Τουρκοκρατίας (1389-1540). Κατά τη Β’ Ενετοκρατία (1686-1715) ήταν καθολικός ναός αφιερωμένος στον Άγιο Αντώνιο. Μετά την απελευθέρωση χρησιμοποιήθηκε ως πρώτο αλληλοδιδακτικό σχολείο αρρένων και πρώτο δημοτικό 

σχολείο.

 

Η καρτ-ποστάλ, είναι ταχυδρομημένη το 1907, με πεντάλεπτο γραμματόσημο της σειράς των«Ολυμπιακών» Αγώνων του 1906.

    Δίπλα στο Μουσείο, επί της οδού Σταϊκοπούλου, είναι το τζαμί που έκτισε ο Αγά Πασάς ο Δελβινιώτης, για την εξιλέωση της ψυχής του, όπως θέλει η παράδοση, επειδή είχε δολοφονήσει τα δύο αδέλφια, τον Ανδρέα και τον Γουΐδο, παιδιά του πλούσιου Βενετσιάνου εμπόρου Πέτρου Λορεδάνου. Κατά την παράδοση πάντα, ο Βενετσιάνος έμπορος είχε κρύψει στο σπίτι του στο Ναύπλιο τη μεγάλη περιουσία του. Όταν αργότερα ήλθαν στο Ναύπλιο τα δύο παιδιά του για να βρουν τον κρυμμένο θησαυρό του πατέρα τους, ο Αγά πασάς προθυμοποιήθηκε να τους βοηθήσει και μόλις ήλθε στο φως ο κρυμμένος θησαυρός τους, τους δολοφόνησε για να τον οικειοποιηθεί. Το κτίριο αυτό τότε ήταν γνωστό ως «ο τεκές του Αγά Πασά». Μετά την απελευθέρωση χρησιμοποιήθηκε ως Βουλευτικό, Βουλή της εποχής εκείνης, από όπου και το σημερινό του όνομα «Βουλευτικό». Εκεί έγινε η δίκη του Κολοκοτρώνη το 1834.Ναύπλιο. Η πλατεία Συντάγματος και το Οπλοστάσιο, σήμερα Αρχαιολογικό Μουσείο.

Πίσω από το Βουλευτικό είναι το τουρκικό Ιεροσπουδαστήριο (Μεντρεσές). Οικοδομήθηκε στα τέλη του 18ου αιώνα – αρχές του 19ου αιώνα και μετά την απελευθέρωση χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή (Φυλακές Λεονάρδου). Από τα σπίτια των αγωνιστών του 1821, που ήταν γύρω στην πλατεία αυτή, σώζεται το σπίτι του Γενναίου Κολοκοτρώνη και απέναντι διαγωνίως το σπίτι του Νικηταρά, σήμερα ιδιοκτησία Μελισσηνού. Στη θέση του σπιτιού της Καλλιόπης Παπαλεξοπούλου, γνωστής για τη δράση της κατά τη Ναυπλιακή Επανάσταση του 1862, έχει ανεγερθεί το υποκατάστημα της Εθνικής Τραπέζης και έχει στηθεί σχετική αναμνηστική στήλη.

Πηγή

---

Νέλλη Χρονοπούλου – Μάρω Βουγιούκα – Βασίλης Μεγαρίδης, «Οδωνυμικά του Ναυπλίου», έκδοση Δήμου Ναυπλιέων, 1994.